مطالعه همدیدی الگوهای جوی حاکم بر روی تهران در روزهای با آلودگی بسیار شدید هوا

 آلودگی هوای کلان ‌‌‌‌شهرها یکی از مشکلات اساسی زیست محیطی است. هرچند که عوامل متعددی در ایجاد آلودگی هوا نقش دارند اما مهمترین عامل کنترل کننده توزیع و پراکنش آلودگی هوا,  سامانه‌های جوی هستند. در این مطالعه ویژگی‌های همدیدی سامانه‌های جوی که منجر به رخداد آلودگی‌های بسیار شدید طی 10 ساله اخیر در تهران گردیده، بررسی شده‌است. برای این منظور از داده‌های شاخص استاندارد آلودگی (PSI) هوای تهران  و داده‌های تحلیل نهایی با تفکیک افقی یک درجه استفاده شد. در دوره مورد مطالعه فقط 4 حالت بوده که آلودگی هوای تهران از نظر غلظت گازی در شرایط بسیار ناسالم (PSI>200 ) قرار داشته ‌است. نتایج نشان می‌دهد که الگوهای فشاری برای روزهای با آلودگی بسیار شدید در تهران هر چند در فصول  مختلف روی داده، اما شباهتهایی از نظر نوع سامانه و محل استقرا آنها وجود دارد. در همه موارد استقرار سامانه پرفشار بر روی زاگرس و جنوب البرز و کم فشار حرارتی در نواحی شمال البرز همراه با پرارتفاع سطوح میانی جو، شرایط کم‌بادی و کاهش بسیار شدید عمق لایه مرزی(حدود 50-200 متر) در تهران از ویژگی‌های مهم این سامانه‌ها می‌باشند.